شست پا هرچند که قسمت کوچکی از بدن است ولی نقش مهمی در ایجاد تعادل جهت راه رفتن دارد، زیرا نیروی وزن بدن هنگام راه رفتن روی شست پا متمرکز می شود. از این رو شست پا و مفصل آن می توانند دچار مشکلاتی شوند که در ادامه اشاره می شود.
سوزش و حالت گزگز و مورمور و نیز بیحسی و خواب رفتن شست پا می تواند اولین نشانه درگیری سیاتیک و یا دیسک کمر (عمدتا دیسک بین مهره L5–S1 ) باشد. برای تشخیص این مورد بهتر است نوار عصب و عضله انجام شده و در صورت لزوم جهت ام آر آی ارجاع شود.
مورد دیگر درد و التهاب مفصل شست پا است. اگر درد به همراه خشکی مفصل باشد و التهاب و تورم خفیف باشد و شروع مشکلات به صورت تدریجی باشد باید رادیولوژی معمولی انجام شود که به احتمال زیاد ساییدگی یا ارتروز مفصل دیده میشود.
این مشکل که عمدتا به علت راه رفتن زیاد و یا پله ایجاد می شود، هالوکس ریجیدوس (شست پای خشک) نام دارد و درمان آن شامل پرهیز از کفش پاشنه بلند و استفاده از کفی کفش سفت با انعطاف پذیری کم است، به صورتی که هنگام راه رفتن فشار کمتری بر شست پا وارد شود.
مشکل دیگر انحراف شست به سمت مخالف بقیه انگشتان و یا انحراف به داخل بقیه انگشتان است که به ترتیب هالوکس واروس و هالوکس والگوس نامیده میشود.
درمان اولیه این مشکل استفاده از کفش مناسب است به صورتی که جلو کفش گشاد باشد و انگشت ها فشرده نشوند و نیز استفاده از وسایل بین انگشتی لاستیکی و ژله ای و یا انگشت بند های تسمه دار است. در صورت عدم پاسخ به درمان، عمل جراحی اصلاحی کمک کننده است.
مشکل دیگری که برای شست پا (و گاه بقیه مفاصل) اتفاق می افتد رسوب اسید اوریک در مفاصل است که آن را نقرس می نامند. در این حالت شست پا به یکباره متورم و کبود و دردناک شده و حرکت آن محدود می گردد. در این حالت مراجعه به پزشک و تجویز دارو ضروری است.
تهیه شده توسط دکتر فرجی.
کپی مطلب فقط با ذکر منبع مجاز است.
